W dniu 22 marca 2013 roku – na wniosek Rady Naukowej Instytutu Psychologii PAN – Dyrektor Instytutu prof. dr hab. Urszula Jakubowska powołała czteroletnie, niestacjonarne, odpłatne studia doktoranckie w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie psychologia.

Celem studiów doktoranckich jest wspomaganie przygotowania rozprawy doktorskiej przez osoby zainteresowane własnym rozwojem i pracą naukowo-badawczą.

Służy temu rozbudowana – w programie studiów – część doskonaląca warsztat badawczy, wcześnie rozpoczęta i bliska współpraca z opiekunem naukowym (w ramach seminariów doktorskich i staży naukowo-badawczych) oraz kontakt z najnowszymi osiągnięciami dyscypliny (w ramach wykładów monograficznych i seminariów doktorskich).

Szczegółowe informacje o studiach, ich programie i regulaminie oraz o rekrutacji znajdują się na stronie:

www.psych.pan.pl/pl/studia-doktoranckie

• przeczytaj również regulamin Sądu Koleżeńskiego PTP

Sekcja Terapii Poznawczo-Behawioralnej
Polskiego Towarzystwa Psychologicznego

Sekcja TPB PTP powstała w 2000 roku i za cele swych działań przyjęła m.in.:

• upowszechnianie wiedzy na temat terapii poznawczo-behawioralnej,
• wprowadzanie i doskonalenie metod terapii poznawczej i behawioralnej,
• reprezentowanie interesów i integrację środowiska terapeutów pracujących w podejściu poznawczo-behawioralnym,
• działania na rzecz ustawicznego podnoszenia kwalifikacji zawodowych terapeutów poznawczo-behawioralnych.

Sekcja Psychologii Zdrowia PTP powstała w 1991roku. Celem Sekcji jest:

1. Inspirowanie, inicjowanie, prowadzenie i koordynowanie badań z zakresu psychologii zdrowia, obejmujących zagadnienia psychologicznych aspektów promocji zdrowia, psychoprofilaktyki i problematyki psychologicznej w chorobach somatycznych.
2. Gromadzenie, wymiana i upowszechnianie informacji naukowej w zakresie psychologii zdrowia poprzez udział w dorocznych konferencjach Europejskiego Towarzystwa Psychologii Zdrowia (EHPS), udział w zjazdach naukowych PTP, organizowanie własnych konferencji i sympozjów tematycznych, okresowe spotkania członków Sekcji, wydawanie indywidualnych i zbiorowych publikacji oraz ułatwianie członkom wzajemnych kontaktów .
3. Działalność edukacyjna i dydaktyczna w formie wymiany programów kształcenia przed- i podyplomowego dla psychologów, lekarzy oraz wspólnej pracy nad ich doskonaleniem.
4. Udział profesjonalny w tworzeniu programów promocji zdrowia i wprowadzanie ich w placówkach ochrony zdrowia, placówkach oświatowych i zakładach pracy.
5. Popularyzacja osiągnięć polskich psychologów zdrowia na forum międzynarodowym.

Obecne władze Sekcji (kadencja 2015 - 2017) to:

• prof. dr hab. Helena Wrona Polańska pełni funkcję Przewodniczącej Sekcji Psychologii Zdrowia PTP
• dr hab. Michał Ziarko: Wiceprzewodniczącego Sekcji
• dr Agnieszka Pasztak- Opiłka: Sekretarza Sekcji agnieszka.pasztak@us.edu.pl
• Członkowie zarządu Sekcji:
  dr hab. Kamilla Bargiel-Matusiewicz
  dr hab. Tadeusz Ostrowski
  dr Dorota Włodarczyk
  dr Ewa Gruszczyńska
• Komisja Rewizyjna
  dr Anna Trzcieniecka-Green - Przewodnicząca Komisji Rewizyjnej
  dr Irena Leszczyńska - Wiceprzewodnicząca Komisji.

Aby zostać członkiem Sekcji Psychologii Zdrowia należy:

• być członkiem PTP;
• uzyskać rekomendację dwóch członków Sekcji PZ PTP;
• dostarczyć wypełniony formularz zgłoszeniowy.

DZIAŁANIA SEKCJI PSYCHOLOGII ZDROWIA PTP

• Zebrania sprawozdawczo-naukowe organizowane są corocznie w miesiącu listopadzie.
• Co dwa lata organizowana jest Ogólnopolska Konferencja Naukowa poświęcona szeroko pojętej problematyce psychologii zdrowia. Ostatnia konferencja odbyła się w Maju 2015 roku w Gdańsku.

Była to X Ogólnopolska Konferencja Sekcji Psychologii Zdrowia PTP pt. „Z PSYCHOLOGIĄ PO ZDROWIE. Profilaktyka i promocja zdrowia – mit czy rzeczywistość?"

Zapowiedź kolejnej konferencji:

XI Ogólnopolska Konferencja Sekcji Psychologii Zdrowia PTP odbędzie się

w dniach 12-14 maja 2017 roku w Poznaniu.

Wkrótce więcej informacji. Serdecznie zapraszamy.

HISTORIA SEKCJI PSYCHOLOGII ZDROWIA

       Sekcja Psychologii Zdrowia została utworzona w 1991 roku na bazie Sekcji Psychologii Chorego Somatycznie, która powstała w 1983 roku przy Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Współorganizatorem, a także przewodniczącym Sekcji Chorego Somatycznie w całym okresie jej działalności był Kazimierz Wrześniewski. Zakres jej działania dotyczył przede wszystkim praktycznych zadań psychologa w obszarze medycyny pozapsychiatrycznej.

       Asumptem do powstania Sekcji Psychologii Zdrowia było powołanie w 1986 roku Europejskiego Towarzystwa Psychologii Zdrowia (European Health Psychology Society, EHPS). Zebranie założycielskie Sekcji zostało zorganizowane w Poznaniu w 1991 r. przez Helenę Sęk. Nowa organizacja wchłonęła Sekcję Psychologii Chorego Somatycznie i nazywała się początkowo Sekcją Psychologii Zdrowia i Chorego Somatycznie. Pierwszym przewodniczącym Sekcji był Kazimierz Wrześniewski. Od początku, miała ona bardziej akademicki charakter i w jej składzie większa była proporcja osób prowadzących prace badawcze. Ponadto, zmieniono sposób przyjmowania członków, od których wymaga się od tej pory rekomendacji oraz dorobku publikacyjnego.

       Od początku istnienia Sekcja Psychologii Zdrowia była związana z EHPS. W latach 1992-1996 członkiem zarządu EHPS był Kazimierz Wrześniewski, a środowisko polskich psychologów zdrowia w EHPS jest reprezentowane przez członka zarządu Sekcji Psychologii Zdrowia (tzw. National Delegate). Członkowie Sekcji uczestniczą w corocznych konferencjach organizowanych przez EHPS. W 2006 roku w Warszawie odbyła się XX jubileuszowa konferencja tego towarzystwa, po raz pierwszy zorganizowana przez kraj postkomunistyczny.

       Od 1994 roku organizowane są cykliczne ogólnopolskie konferencje naukowe Sekcji Psychologii Zdrowia, których współorganizatorem jest jedna z polskich uczelni, posiadająca silny zespół psychologów zdrowia. Konferencje te odbywają się co dwa lata na zmianę z konferencjami Sekcji Medycyny Psychosomatycznej Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Uczestniczą w nich nie tylko członkowie Sekcji, a ich celem jest integracja środowiska profesjonalistów (z różnych dziedzin wiedzy i praktyki) zajmujących się zdrowiem.

Wybrane materiały archiwalne

Wieczór wspomnień - artukuł

Regulamin
Sądu Koleżeńskiego
Polskiego Towarzystwa Psychologicznego

uchwalony przez Walne Zgromadzenie Delegatów PTP
w dniu 28 listopada 2015 roku

Samodzielne, 25 Koło STO, prowadzące dwie szkoły (podstawową i gimnazjum) poszukuje psychologa, gabinetu lub poradni psychologicznej gotowej do podjęcia stałej współpracy i objęcia opieką psychologiczną dzieci i młodzieży uczęszczających do prowadzonych szkół.

Osoby lub firmy zainteresowane współpracą prosimy o kontakt na adres: zarzad25sto@gmail.com

Informacje o szkołach prowadzonych przez 25 Samodzielne Koło STO na stronie www.sto4.edu.pl

Zapraszamy!

Wojciech Pisula

Ogłoszenie o konkursie K/MP/6/2017

Spis najważniejszych dokumentów udostępnionych na stronie PTP

Komunikat Zarządu Głównego PTP
w sprawie sporządzenia i ogłoszenia sprawozdań z działalności za rok 2004

Zgodnie z wymogami ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. nr 96, poz. 873 z późn. zm.) Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Psychologicznego sporządził i przekazał do właściwych organów sprawozdanie merytoryczne i sprawozdanie finansowe za rok 2004. Sprawozdanie merytoryczne zostało przekazane do publikowania na stronie internetowej Ministerstwa Polityki Społecznej www.pozytek.gov.pl, natomiast sprawozdanie finansowe zostało przekazane do opublikowania w Dzienniku Urzędowym RP „Monitor Polski B”. O terminach opublikowania powiadomimy odrębnie. Sprawozdania zostały także przekazane do Krajowego Rejestru Sądowego.

Wszystkim zainteresowanym udostępniamy sprawozdanie merytoryczne na naszej stronie.

Pobierz sprawozdanie...

Prace nad utworzeniem Sekcji trenerskiej PTP
komunikat

Inicjatywa utworzenia Sekcji trenerskiej PTP powstała na Walnym Zjeździe Listy Trenerów dnia 7 stycznia b.r.
Zawiązała się Grupa Inicjatywna, która podjęła prace nad wstępnym określeniem celów Sekcji i propozycją regulaminu.
Do tej pory odbyły się dwa spotkania Grupy 15 lutego i 31 marca. Kolejne zaplanowano na 10 maja w godz. 11 - 15 w Warszawie przy ul Fałata 2 lok.48.

Wstępnie określone cele brzmią następująco:

1. integracja środowiska trenerskiego PTP
2. ustalenie jednolitych standardów prowadzenia treningów interpersonalnych i warsztatów umiejętności psychospołecznych
3. dbanie o realizację standardów i przestrzeganie zasad etycznych w praktyce trenerskiej
4. stworzenie oferty podnoszenia kwalifikacji trenerskich
5. wspieranie różnorodności stylów pracy trenerskiej
6. reprezentowanie i ochrona interesów członków Sekcji wobec organizacji, instytucji, władz lokalnych, państwowych oraz innych osób prawnych.

Powstał również projekt regulaminu Sekcji, który jest do wglądu.

Komunikat Przewodniczącego Komitetu Psychologii PAN

       Podczas zebrania plenarnego Komitetu Psychologii PAN w dniu 22 czerwca 2012 przyjęliśmy większością głosów (27 za, 1 przeciw) poniższe stanowisko dotyczące studiów magisterskich z psychologii. Stanowisko poparli jednogłośnie dziekani wydziałów psychologii i dyrektorzy instytutów psychologii (reprezentujących w sumie 14 instytucji). Stanowisko, wraz ze stosownym listem przewodnim, zostało przekazane Pani Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Przewodniczącym Polskiej Komisji Akredytacyjnej i Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej.

Prof. dr hab. Piotr Oleś

Stanowisko Komitetu Psychologii Polskiej Akademii Nauk
w sprawie utrzymania pięcioletnich jednolitych studiów magisterskich z psychologii.

       W trosce o dobre przygotowanie absolwentów psychologii do pełnienia odpowiedzialnych zadań wynikających z uprawiania zawodu zaufania publicznego, Komitet Psychologii PAN oświadcza, iż właściwą formą kształcenia psychologów są pięcioletnie jednolite studia magisterskie. Projekt powołania dwustopniowych studiów z psychologii, obok jednolitych studiów pięcioletnich, można rozważyć po skutecznym wdrożeniu regulacji prawnych dotyczących wykonywania zawodu psychologa.

Ustroń, 22 czerwca 2012

Zawiera wyjaśnienia kwestii jakie najczęściej zgłaszane są przez psychologów do biura ZG PTP

ENGLISH VERSION

Kodeks
Etyczno - Zawodowy Psychologa
*

Wreszcie otwieramy internetowe forum dyskusyjne
dla członków Towarzystwa

Forum internetowe powstało po to byśmy mogli wymieniać się informacjami
i mieli miejsce na dyskusje problemów ważnych dla psychologów. Tu każdy może
podzielić się swoim punktem widzenia i poglądami.

Forum znajduje się pod adresem:
www.ptpforum.pl/

Instrukcja jak się zalogować:
www.ptpforum.pl/?strona=instrukcja

Informacja dodatkowa: Każdy zapisany do forum, będzie także zapisany
automatycznie na newsletter wewnętrzny PTP.

Przegląd Psychologiczny

Redaktor naczelny: Andrzej Sękowski
Adres redakcji: Aleje Racławickie 14, 20 - 950 Lublin
Warunki prenumeraty na rok 2006: Cena rocznika (4 zeszyty) 90 zł członkowie PTP, 100 zł inni oraz instytucje
Wpłaty na konto:" Przegląd Psychologiczny",
Zarząd główny PTP,
BANK PEKAO SA III Oddział w Lublinie
83 1240 2382 1111 0000 3926 1036

Wypełnij i wydrukuj dla siebie PRZELEW

Strona www Przeglądu Psychologicznego

Nowiny Psychologiczne

Zespół redakcyjny:

Anna Strzałkowska (redaktor naczelny).

Adres redakcji:

Biuro Zarządu Głównego PTP,
ul.Stawki 5/7, 00-183 Warszawa

Warunki prenumeraty na rok 2010:

 Członkowie PTP 70 zł

 Instytucje i osoby nie należące do PTP 80 zł

Redakcja "Nowin Psychologicznych" przeprasza wszystkich Czytelników za opóźnienie w wydaniu rocznika 2009. Kolejne numery kwartalnika ukażą się w pierwszym kwartale 2010 roku.

Wpłaty na konto:"Nowiny 2010" , Zarząd Główny PTP, ul. Stawki 5/7, 00-183 Warszawa
PKO BP S.A. I/O Warszawa
nr 45 1020 1013 0000 0802 0002 9058
Wypełnij i wydrukuj dla siebie PRZELEW

Przypominamy o koniecznej adnotacji na przekazie: "Przegląd Psychologiczny" lub "Nowiny 2009" oraz czytelnym podaniu nazwiska i adresu zamawiającego (często mamy problemy z odczytaniem tych informacji oraz określeniem celu wpłaty, co uniemożliwia sprawną realizację zamówień). Zamówienia numerów archiwalnych i pojedynczych bieżących:

Polish Psychological Association

CODE OF PROFESSIONAL ETHICS FOR THE PSYCHOLOGIST

      Both as a profession and as a scientific discipline psychology belongs to those spheres of human operations in which the center of interest and activity is man. Interpersonal relations established by the psychologist in the practice of his profession, in the research role and as a teacher, similarly as all interpersonal relations, have always an ethical dimension. These relations possess, however, a peculiar nonsymmetrical nature arising due to the advantage of interpersonal competence on the side of the psychologist who has at his disposal specialist knowledge and techniques designed to give cognitive understanding of other people and to influence them. The professional role of the psychologist involves intervention in the essential being of another person as an individual and unique entity, intervention whose consequences may prove irreversible. These circumstances dictate the necessity of observing at all times the principles of professional ethics in the psychologists actions and also justify requiring from them high ethical standards.

      For the psychologist the paramount consideration is the welfare of the other person. In his professional capacity the objective is to help the other person in resolving life problems encountered and in achieving a better quality of life by developing the individual capabilities and improving interpersonal contacts. In scientific research this objective exists only in an overall perspective. Contacts made for research purposes, if not designed specifically to give help, must in no case cause injury to be sustained by the persons participating in this research.

      Despite the many and varying moral and geopolitical outlooks there exists a set of fundamental humanist values which have found their expression in the United Nations General Declaration on Human Rights. In the exercise of his profession the psychologist must always respect these basic values, in particular the dignity of the human being, his integrity and autonomy and his right to unconstrained development. The psychologist will fully recognize the right of every person to observe his own system of values, to make his own choices and also the right to privacy. At the same time the psychologist must be aware of the consequences or possible future consequences of his actions, which should ultimately be to the benefit of the subjects of professional treatment. In every case the psychologist is charged with responsibility for the consequences of this contact made with another person in his professional capacity. The limits of a psychologist's intervention are determined on the one hand by his professional competence and on the other by the needs and expectations expressed by the person seeking help from the psychologist.

      In cooperating with members of other professions, the psychologist will not overstep the limits of his competence and will respect the competence of other specialists. At the same time he will Endeavour to maintain his own professional identity, will respect the objectives and values proper to his own profession and will avoid identifying himself with the professional approaches of other specialists if these approaches are incompatible with the ethical principles of the profession of psychology. This rule is always valid whenever the psychologist acts in his professional role irrespective of the specific tasks and objectives of the institution by which he is employed.

      In the event of ceasing to practice as a professional psychologist to take up some other professional work /e.g. administrative/ the qualified psychologist should not purposely make use of his psychological knowledge or skills in understanding and influencing people in a manner not compatible with the professional ethics of a psychologist.

      A psychologist engaging in political activities should not exploit the prestige of the psychologist's profession as an argument to gain support for the views put forward.

1. In his professional conduct the psychologists will always endeavor to ensure that contact with him is beneficial for the person or group of persons. In his professional capacity the psychologist is obliged to render psychological help in all circumstances where this is needed.

 

2. The psychologist is aware of the special responsibility arising from the nature of his profession. He should know the limits of his competence and not undertake any task beyond his abilities. He will make every effort to ensure the highest level of services.

 

3. Accepting certain attitudes to moral and customary norms in his private life the psychologist is cognizant of the fact that his decisions in personal matters can affect the quality of his professional services and also reflect on social confidence in psychology and psychologists. Society expects high standards of observance of ethical principles by persons whose professional role involves influencing other persons.

 

4. It is the duty of the psychologist to strive towards continual professional and personal development. The psychologist's qualifications should reflect the most up to date level of psychological knowledge and techniques. The psychologist should make use of worldwide scientific achievements. Prior to the application of results or methods developed in other social or cultural conditions a critical analysis must be made of their suitability for Polish conditions.

 

5. The psychologist will adopt a forward looking attitude to the current state of knowledge in this discipline. He will try to contribute to the development of knowledge, to improvements in research methods, diagnostic tools and therapeutic techniques. He will be critical of his own achievements and in announcing them he will state verification methods already applied. He will be impartial and objective in evaluating new psychological techniques and non-professional forms of psychological help and refrain from hindering their development if there are no substantial reasons for so doing.

 

6. The psychologist will make available his own scientific achievements while observing the principle of professional responsibility, the good of the person treated and of society in general.

 

7. The psychologist will not make untrue claims as to his professional competence or experience.

 

8. The psychologist will terminate his professional treatment if external circumstances or his own state of physical or psychological health are such that they could appreciably diminish the quality of his work or hinder the objectivity of the professional evaluation.

 

9. Relation between psychologists shall be based on mutual respect and fellowship resulting from the common values and objectives, awareness of the social status of the shared profession and the professional responsibilities undertaken.

 

10. The psychologist will not be indifferent to breaches of the code of professional ethics by other psychologists. Being aware of unprofessional conduct by a colleague or hearing of such conduct, the psychologist will endeavor to convince the offender of the impropriety of his conduct, if necessary calling on the help of colleagues. If such intervention proves ineffective, the psychologist is obliged to inform the local branch of the Polish Psychological Association, which will determine further procedure.

 

11. Critical assessment of the work or actions of other psychologists should not be of the nature of personal disparagement and may in no case serve for personal advantage. The psychologist will not utter such criticism in the presence of third persons, taking care not to undermine confidence in psychology and psychologists.

 

12. The psychologist will at all time show care for the prestige and status of his profession. He will not make the specific techniques of psychological diagnosis available to persons not competent to apply them. He will oppose the undertaking of psychological treatment, in particular the use of specific diagnostic and therapeutic techniques, by persons other than qualified psychologists.

 

13. The psychologist may not accept working conditions which limit his professional independence, in particular conditions making it impossible to observe the principles of the code of professional ethics. The psychologist must insist on respect for his own independence irrespective of the position held in the professional hierarchy. Every psychologist is obliged to act in defense of the independence of his colleagues.

14. Undertaking practical activity the psychologist accepts that his professional responsibility then takes the specific form of responsibility for another person or group of persons.

 

15. The psychologist will perform his duties endeavoring to reach the highest professional level irrespective of for whom this is and of his personal attitude to the client ^1/ or clients. In particular the psychologist's clear intent to help and the conscientious carrying out of his professional duties will not be affected by such aspects as the client's social position, material situation, political or social attitudes, race, nationality and age and also the nature of the problems requiring his intervention.

 

16. The psychologist will advise the client of possible risks involved in the therapeutic methods proposed and of the existence of alternative methods, including nonpsychological methods. If the psychologist is unable to render effective help due to lack of qualifications required in the given case or if an unsatisfactory relation with the client develops, he will recommend the client to consult another psychologist or specialist. The psychologist will only undertake professional activities for which he has the appropriate qualifications confirmed by suitable training and practical experience.

 

17. Prior to starting therapy the psychologist will every time come to an agreement with the client as to the purpose and scope of the therapy and the basic procedure. These arrangements are of a preliminary nature and may change in the course of further contacts. If a conflict of opinions arises attempts must be made to reach agreement. The psychologist will respect the client's system of values and his right to make his own decisions; nevertheless he should not undertake intervention if the objective or methods applied is not compatible with professional ethics.

 

18. Persons coming to a psychologist not of their own initiative, both adults and children/ sent for diagnostic tests or psycho corrective therapy/ should be informed by him of the purpose of the procedure, methods and anticipated results and how they will be made accessible. The psychologist will endeavor to gain acceptance of the planned clinical measures by this person.

 

19. Minors should be accorded special status in treatment. The fundamental objective for the psychologist working with juveniles is to seek their best interest that is to say that these persons in their contacts with the psychologist have rights in no way less than adults clients. In no case may contacts with a psychologist take place under pressure brought to bear by institutions or adults deciding in the name of the minor. In such a case, if it is ascertained that institutions or adults are jeopardizing the best interests of the minor concerned, the psychologist has the right to refuse cooperation with these institutions or persons.
          The psychologist has the moral duty to defend the right of a minor. The psychologist has the right and also the duty to respect the decisions of a minor as a human being in all contacts with him.

 

20. The psychologist will give information to persons undergoing psychologist diagnoses and therapy on the methods used and results achieved, being guided by the good of these persons. The psychologist will avoid procedures which could offend the client's convictions and also the chance of erroneous interpretation of information given. In doubtful cases the psychologist will ensure that this information is correctly understood.

 

21. The psychologist is strictly obliged to observe professional secrecy. Information covered by professional secrecy may only be divulged when the safety of the client or other persons are seriously at risk. Whenever possible, decision in such cases should be carefully discussed with an experienced and unbiased colleague. Confidential materials should be destroyed under collective supervision if there is good cause to believe that their secrecy is endangered.

 

22. Questioning the client about intimate or personal matters is only permissible in so far as it is strictly necessary for psychological therapy.

 

23. When cooperating with specialist from other disciplines or making use of their consultation/ i.e. conducting tests at their request/ psychologist will make his results available only as far as is necessary. At the same time he will draw attention to the obligation of maintaining secrecy.

 

24. When helped by not fully qualified psychological personnel /e.g. psychological assistants, students, nurses etc. / the psychologist is responsible for respecting the principles of professional ethics. In particular the psychologist will advise his assistants of the obligation of absolute observance of professional secrecy, with the exception of risks to the safety of other persons, while reports and documents passed on for elaboration must be protected as far as possible to preserve the anonymity of the person concerned.

 

25. The psychologist will preserve his ethical sensitivity, not avoiding the resolution of moral conflicts but endeavoring to discern them, evaluating the situation and taking decisions guided by his own perceptions with regard to the overriding ethical principles of his profession.

 

26. If in the course of his professional duties the psychologist becomes involved in a conflict of interests, either between persons or between persons and an institution, he will behave so as to cause no harm to either of the interested parties. In conflicts arising between the interests of a person and an institution, the psychologist will maintain impartiality. Even when not accepting a person's behavior the psychologist should endeavor to help him.

 

27. In notifying or advertising his professional services the psychologist will truthfully describe his qualifications and the scope of services offered.

 

28. Acting in his psychotherapeutic capacity the psychologist, being aware of the dangers inherent in his powers of influencing other people, will undergo supervision or consultation in the matter.

The psychologist as researcher

29. In his research role the psychologist will be aware that the results of scientific research not only represent a broadening of the scope of human knowledge but can also be utilized in social practice. Due to its close interlinking with social life psychology is a field of knowledge where results could be misused in order to influence people's beliefs and behavior. When undertaking scientific research the psychologist will cautiously consider its ethical aspect, in particular the possible positive and negative consequences of making known the results and their utilization in social practice.

 

30. The psychologist implementing scientific research will only undertake topics not violating the ethical standards of his profession; he is responsible for choice of research methods enabling reliable results to be achieved and for the integrity of the results announced. Taking decisions on these points the psychologist will not be swayed by pressure exerted by persons or circumstances.

 

31. Undertaking research involving people, the psychologist will cautiously assess if the planned project is in accord with the general principles of professional ethics.
           In confirming research plans put forward by junior members of a research team/ candidates for the doctor's or masters degree/, the project leader or promoter should take account of ethical criteria.
          Persons working under the direction of a leader are equally responsible for the ethical aspect of the research, to the extent to which it is dependent on their decisions.

 

32. The psychologist will observe the principle of voluntary participation in psychological studies and also respect the right of participants to withdraw at any moment from further participation. If the participants have a dependent relation with the researcher, as students, clients or staff members and also when social pressure to take part could be exerted, particular care must be taken to ensure that the voluntary principle is no violated.

 

33. The psychologist will not undertake research when participants could be exposed to suffering or loss of cherished values. If important scientific and practical considerations appear to authorize research of this kind and there exists no other means of obtaining the relevant data, an impartial judgment must be made whether the anticipated results sanction and justify carrying out the research. In such cases, prior to seeking the consent of future participants they must be particularly carefully informed of the course of the research. Such participants may not be persons in a dependent position relative to the research leader. The psychologist is also obliged to take all feasible steps to minimize discomfort involved in the tests and also their possible negative effects for the participants.

 

34. Before starting research the psychologist is obliged to inform participants of its purpose, course and especially those aspects which could be expected to influence their readiness to participate and also to explain all other aspects of the research plan when questioned by the participants, and then to obtain their voluntary consent. If it is planned to make use of devices for recording participants' behavior/ cameras, tape, recordings, concealed observations/ participants must be clearly informed of this and their consent obtained. This refers both to adults and children. In exceptional circumstances this information may be given after finishing the research, in which case the tested persons must be given full liberty to refuse consent for such data to be utilized.

 

35. In every case when the psychologist's specific research results are to be cited everything must be done to remove any evidence that could lead to identification of the participant.

 

36. In conducting tests on animals the psychologist will avoid causing suffering, if for unusually important research objectives a degree of suffering is unavoidable; the psychologist will do everything to keep this to a minimum.

 

37. The psychologist will ensure the integrity of test results announced and endeavor to prevent their improper utilization. For this reason mention must always be made of results not corroborating research hypotheses and of the existence of alternative hypotheses and alternative ways of interpreting results, while the scope of results generalization should be strictly defined. Particular caution must be observed in formulating practical research conclusions.

 

38. It is the duty of the psychologist to give true and complete information on sources used. He will duly acknowledge that he has made use in his publications of research work or materials from other authors and of consultation with other persons.

 

39. Taking part in joint research projects the psychologist will respect the author's copyright of other members of the group and will carefully protect his own. This is of signal importance in the case of interdisciplinary researches.

 

40. The psychologist will not allow his name to be appended as co-author in any publication or papers in which he did not take part, not present his participation in a manner not in accordance with his actual contribution.

 

41. In giving critical reviews of the research work of other authors, the psychologist will be always aware of the importance of scientific criticism in the development of psychology and of his consequent personal responsibility for the integrity of the assessment made. The psychologist will not undertake to give an opinion on another's research work if circumstances make it impossible to give an unbiased, reliable and competent assessment.

 

42. As a member of the academic community the psychologist will uphold the cardinal ethical principles of his profession, such as respect dignity, agency and autonomy of a person, in contacts with representatives of other fields of science and will endeavor to propagate relations of a type based on these values.

The psychologist as teacher and popularizer

43. The psychologist is cognizant of the fact that due to the specific nature of his profession his personal system of convictions, values and ethical norms can influence the choice and method of communication of the didactic message. In his role as teacher, the psychologist must make it clear when he is voicing his personal point of view; nevertheless he is obliged to be apprised of other points of view and to present them fairly.

 

44. In training students and graduates for the practice of their profession attention must be drawn to its ethical aspects, stressing the paramount ethical values of this profession. The psychologist will make use of actual examples to develop the ethical sensitivity of future psychologists and their competence to resolve the moral dilemmas confronting them in carrying out their professional duties. He will demonstrates and promote among students positive ethical models of conduct in professional situation.

 

45. The psychologist in his role as teacher, especially in training students in practical skills, will be fully aware that his conduct towards clients and personnel will shape the professional attitudes of the students.

 

46. During the course of instruction involving demonstrations using persons or their creations, the psychologist will avoid any theatrical or sensational presentations, always observing discretion and tact. When the demonstration involves the participations of people, this participation must be wholly voluntary and they must be protected against and kind of negative consequences. Experiments must be immediately broken off if there appears to be a risk of such effects.

 

47. Teaching sessions of laboratory-practical exercise type allowing participants a means of assessing their own emotional problems will only be conducted by a specially trained psychologist who will be responsible for the immediate and long term consequences and will not permit that these consequences could be harmful for the participants.

 

48. The psychologist will not conduct any partial training for nonpsychologist to prepare them for performing tasks that require a fully educated and qualified psychologist.

 

49. To the best of his abilities the psychologist will oppose the teaching of psychology by persons not having psychological qualifications, e.g. by notifying the Executive Council of the Polish Psychological Association of such facts.

 

50. In propagating psychological knowledge the psychologist will take care to ensure that the matter communicated is in accord with the contemporary state of the science, will clearly distinguish between hypotheses and well documented conclusions and will truthfully present the practical possibilities of psychology. The psychologist will be particularly cautious in speaking of theses which are not in accord with current psychological knowledge or are susceptible to ambiguous interpretation.
          The Code of Professional Ethics is binding for all Polish psychologists. In joining the Polish Psychological Association the psychologist takes upon himself the obligation of scrupulous observance of the principles embodied in the Code of Professional Ethic and will promote them among psychologists who are not members of the Association. A member of the Polish Psychological Association behaving in a manner contravening the Code of Professional Ethics renders himself liable to sanctions as laid down in the rules of the Collegiate Court of Honor.

      ^1/The "client" is taken to mean the person seeking psychological help for himself or the person who, exercising legal authority, refers to the psychologist another person requiring psychological intervention and for whom he takes responsibility / e.g. parents or guardians of a child, doctor treating a patient etc./. In the latter case the rules of the "Code of Ethic" apply equally to the person actually treated/ i.e. child, patient etc. /.

Prezydium Zarządu Głównego PTP na posiedzeniu 19 kwietnia br. powołało grupę roboczą do rozpoczęcia procedury wprowadzenia w Polsce Europejskiego Certyfikatu Psychologa (EuroPsy) w następującym składzie:

Beata Krzywosz-Rynkiewicz – członek Prezydium ZG - koordynator grupy
Irena Leszczyńska – członek ZG
Wiesława Machalica – sekretarz generalny ZG
Krystyna Teresa Panas – skarbnik ZG
Dariusz Parzelski -z-ca sekretarza generalnego ZG
Andrzej Sękowski – wiceprzewodniczący ZG
Adam Tarnowski – wiceprzewodniczący ZG
Małgorzata Toeplitz-Winiewska – przewodnicząca PTP

EUROPEJSKI CERTYFIKAT PSYCHOLOGA

Polskie Towarzystwo Psychologiczne jako członek założyciel Europejskiej Federacji Stowarzyszeń Psychologicznych (EFPA) podjęło uchwałę o rozpoczęciu procedury wprowadzenia w Polsce Europejskiego Certyfikatu Psychologa (EuroPsy). Jest to dokument powstały w wyniku realizacji programu Leonardo da Vinci, zawierający propozycje ustanowienia systemu jednolitych standardów kształcenia akademickiego (uzyskiwania dyplomu psychologa) oraz szkoleń zawodowych dla psychologów w Europie, przygotowany przez grupę przedstawicieli psychologów-praktyków oraz przedstawicieli uniwersytetów zrzeszonych w European Federation of Psychologists’ Associations (EFPA).

Celem EuroPsy jest promowanie swobodnego wykonywania usług psychologicznych w poszczególnych krajach Unii Europejskiej, zapewnienie jednolitych i wysokich standardów świadczenia takich usług, oraz wprowadzenie Europejskiego Rejestru Psychologów, w którym zapisani byliby psychologowie spełniający wymogi określone w tym dokumencie.
Europejski Rejestr Psychologów prowadzony jest przez EFPA w Internecie.

Tłumaczenie tekstu Standardów Kształcenia Psychologów do uzyskania EuroPsy przygotowanego przez EFPA

          Polskie Towarzystwo Psychologiczne jako członek EFPA w dniu 15 czerwca czerwcu br. podjęło uchwałę o wdrożeniu procedury wprowadzania Europejskiego Certyfikatu Psychologa w Polsce. Powołano Narodowy Komitet Certyfikacyjny, którego skład jest w tej chwili kompletowany i będzie zatwierdzony na listopadowym posiedzeniu Zarządu Głównego. Komitet Krajowy musi zostać zarejestrowany przez Komitet Europejski.

Wprowadzenie do dyskusji o przyszłości PTP

Adam Niemczyński 

            Po głębokim namyśle i rozważeniu wielu wariantów, jakie mi się nasunęły do tego by zaproponować kwestie do naszej dyskusji, doszedłem do wniosku, ze nie ma ważniejszej kwestii dla przyszłości PTP, jak pytanie o samorządność zawodową psychologów. Dlatego tez pragnę właśnie zaprosić do dyskusji na ten temat. Nie wyklucza to - rzecz jasna - innych tematów, jakie zechcieliby uczestnicy poruszyć.

            Na trzy powody skupienia się na kwestii samorządności psychologów pragnę zwrócić uwagę. Po pierwsze, PTP praktycznie od zawsze ma w swej istocie powołanie do tego, aby zadbać o status zawodu psychologa - w aspekcie zarówno badań i teorii jak i zastosowań i praktyki w społeczeństwie. I zawsze tak priorytetowo te sprawę traktowało i powinno nadal traktować. Po drugie, starania ostatnich kilkunastu lat o przychylność władz RP dla ustawowego zagwarantowania samorządności psychologów przyniosły dotychczas bardzo połowiczne rezultaty w praktyce pomimo wysiłków środowiska i PTP w szczególności.       Po trzecie, zmiany w środowisku psychologów w ostatnich kilkunastu latach (nowe uczelnie kształcące magistrów, olbrzymi wzrost liczby absolwentów, pluralizm organizacyjny psychologów) spowodowały powstanie nowej sytuacji, która domaga się nowych rozwiązań strategicznych, by cel od dawna istniejący dało się zrealizować. Wydaje się, ze PTP musi w tej sytuacji mozolnie negocjować w środowisku i budować consensus dla kooperatywnych działań, a zatem pojawia się potrzeba działania na rzecz przygotowania się środowiska polskich psychologów do samorządności, wcale nie kłócąca się z negocjowaniem z władzami państwowymi korzystnych rozwiązań prawnych.

Proponuję zatem odbyć naszą dyskusję wokół podanych wyżej powodów. Jak postępować powinno PTP w obecnej sytuacji? Jakie są powody nieskuteczności oparcia się po prostu na ustawowych rozwiązaniach? Czy droga pozarządowych działań z kooperacją wszystkich zainteresowanych podmiotów (uczelni i stowarzyszeń) nie powinna stać się głównym kierunkiem działań? Czy PTP stać na to, by poprowadzić i skoordynować te wysiłki? Na kogo PTP może liczyć w takim przedsięwzięciu? Mamy dwie godziny na dyskusję. Z natury rzeczy będzie to jej co najwyżej początek. Od teraz do Zjazdu w Poznaniu możemy zakreślić czas na zbudowanie ewentualnie dobrej strategii na rzecz samorządności psychologów w naszym kraju.

Zgromadzonych dzisiaj proszę o złożenie do protokołu swoich głosów, jeśli nie pomieścimy w naszym czasie dwóch godzin teraz wszystkich głosów.

Wrzesień 2007

Szanowni Państwo, Drogie Koleżanki, Drodzy Koledzy,

pragnę wyrazić swoją radość z faktu, że tak licznie uczestniczyliśmy w uroczystej Sesji Naukowej z okazji 100-lecia powstania Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, która odbyła się w Warszawie, w Pałacu Kazimierzowskim 27 października 2007 roku. Dziękuję wszystkim obecnym za udział w części wykładowej jak i w dyskusji dotyczącej przyszłości Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Bardzo liczę na to, że ta szczególna rocznica będzie również obchodzona przez Oddziały naszego Towarzystwa. Obchody 100-lecia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego zostaną zakończone i podsumowane Sesją, która odbędzie się w czasie obrad XXXIII Zjazdu Polskiego Towarzystwa w Poznaniu.

Tymczasem przesyłamy zdjęcia z Sesji.

Z wyrazami szacunku i koleżeńskimi pozdrowieniami w imieniu Komitetu Organizacyjnego Sesji,

Prof. dr hab. Andrzej Sękowski
Przewodniczący Obchodów 100-lecia
Polskiego Towarzystwa Psychologicznego
Wiceprzewodniczący PTP  

100 LAT
POLSKIEGO TOWARZYSTWA PSYCHOLOGICZNEGO

SESJA NAUKOWA

27 października 2007 roku  w godzinach 11.00–16.30

Sala Senatu Uniwersytetu Warszawskiego
Pałac Kazimierzowski

Program:
11.00−11.30  Otwarcie
11.30−13.30  Wykłady  

prof. dr hab. Ryszard Stachowski
Narodziny i wczesne lata Polskiego Towarzystwa Psychologicznego

prof. dr hab. Jerzy Brzeziński
Stan świadomości psychometrycznej polskich psychologów przed rokiem 1939

prof. dr hab. Jan Strelau
Miejsce polskich psychologów w psychologii światowej: od Juliana Ochorowicza do początków XXI stulecia

dr hab. Jerzy Mellibruda, prof. SWPS
Pomoc osobie cierpiącej jako zadanie psychologii − poszukiwanie integracji
nurtów psychoterapii

dr Małgorzata Toeplitz-Winiewska
Wykonywanie zawodu psychologa – aspekty prawne i etyczne

prof. dr hab. Janusz Reykowski
Psycholog wobec problemów współczesnego świata

prof. dr hab. Andrzej Sękowski
Osiągnięcia człowieka w perspektywie badań psychologicznych

13.30−14.30  Poczęstunek w Sali Złotej 
14.30−16.30  Dyskusja okrągłego stołu   

Temat dyskusji:    Przyszłość Polskiego Towarzystwa Psychologicznego
Moderator: dr hab. Adam Niemczyński, prof. SWFiZ,  Przewodniczący PTP

Współorganizatorzy:
Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Psychologicznego
Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego

Jak powstało Polskie Towarzystwo Psychologiczne

1. Rok 1907 jest oficjalną datą powołania do życia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Wcześniej nieliczni jeszcze polscy  psychologowie uczestniczyli  w życiu naukowym w zakładanych przez siebie sekcjach psychologicznych w ramach Polskiego Towarzystwa  Lekarskiego (1891) oraz Polskiego Towarzystwa Filozoficznego działającego od roku 1904 we Lwowie.
2. Polskie Towarzystwo Psychologiczne było pierwszym polskim towarzystwem naukowym, w którego nazwie pojawiło się po raz  pierwszy słowo “psychologiczne” i które miało się zajmować wyłącznie psychologią. Jego inicjatorem, twórcą i przewodniczącym aż do śmierci był doktor filozofii Władysław Weryho (1868-1916). W dniu 17 maja 1907 roku w sali “Uranii” na  ulicy Brackiej 18 w Warszawie odbyło się zebranie założycielskie,  na którym Władysław Weryho tak przedstawiał cele i zadania nowo  zawiązującego się towarzystwa: “Biblioteka, czytelnia pism  [psychologicznych] i posiedzenia naukowe — oto rzeczy, o których  trzeba pomyśleć na samym początku. Następnym zadaniem Towarzystwa  będzie założenie pracowni psychologicznej. (...) Możliwą (...) jest rzeczą, że powstaną z czasem sekcje: pedagogiczna,  psychiatryczna, psychologii zwierząt, psychologii sztuk pięknych,  psychologii zeznań itd. (...) W miarę rozwoju Towarzystwo będzie zmuszone pomyśleć o własnym wydawnictwie (...)”.
3. Opublikowany w tym samym roku statut Towarzystwa wprowadza oficjalnie jego nazwę: Polskie Towarzystwo Psychologiczne oraz jego cel: naukowe badanie zjawisk psychicznych we wszystkich zakresach psychologii. Swoją działalnością PTP obejmowało Królestwo  Polskie, w którego obrębie miało prawo otwierania oddziałów.  Członkami PTP mogły być “wszystkie osoby pełnoletnie obojga  płci” rekomendowane przez dwóch członków Towarzystwa i balotowane przez Zarząd Towarzystwa mający siedzibę w Warszawie. W jego skład wchodziło pięciu członków oraz dwóch zastępców wybieranych przez Walne Zgromadzenie. Walne Zgromadzenie członków  Oddziału PTP wybierało również Zarząd Oddziału składający się z co najmniej trzech członków oraz jednego zastępcy przewodniczącego Oddziału.
4. Przy okazji zmiany Statutu PTP w roku 1918 rozszerzono zadanie Towarzystwa na “badanie zagadnień psychologii i filozofii”, sankcjonując w ten sposób wciąż obecną w jego działalności naukowej problematykę filozoficzną.
5. W roku 1927 doszło do połączenia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego z założonym w roku 1915 przez Władysława Weryhę Warszawskim Instytutem Filozoficznym, w wyniku którego powstało Warszawskie Towarzystwo Filozoficzne.  W jego ramach utworzono Sekcję  Psychologiczną, która skoncentrowała się na działalności odczytowej na terenie Warszawy.
6. Żadne z powołanych do życia przed II Wojną Światową  towarzystw psychologicznych nie miało zasięgu ogólnopolskiego.  Dopiero w dniu 3 maja 1948 roku na odbywającym się w Poznaniu zjeździe założycielskim doszło do powstania Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, którego nazwa obejmowała już obszar całej Polski.

prof. dr hab. Ryszard Stachowski
Instytut Psychologii UAM