Na stronie umieszczono Raport o stanie orzecznictwa psychologicznego w Polsce ( stan prawny na wrzesień 2003) przygotowany przez Panią Teresę Szustrową.

pobierz raport...

Po długich staraniach Towarzystwa, także dzięki skutecznym działaniom Wojciecha Hanbowskiego prezesa Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego, w klasyfikacji PKD został wyodrębniony kod działalności psychologicznej i psychoterapeutycznej: 85.14.D w dziale "Ochrona zdrowia i pomoc społeczna".

Książka pt. „Wybrane zagadnienia diagnozy psychologicznej
dzieci i młodzieży w kontekście wielokulturowości
oraz wielojęzyczności” – już wydana (dostępna bezpłatnie)

Od roku 2012 przy współpracy Ośrodka Rozwoju Edukacji w Warszawie oraz Ministerstwa Edukacji Narodowej trwały prace nad książką pt. „Wybrane zagadnienia diagnozy psychologicznej dzieci i młodzieży w kontekście wielokulturowości oraz wielojęzyczności” (Barzykowski, K., Grzymała-Moszczyńska, H., Dzida, D., Grzymała-Moszczyńska, J. i Kosno, M.).

Publikacja kierowana jest w głównej mierze (choć nie tylko!) do osób zajmujących się diagnozą psychologiczną dzieci w poradniach psychologiczno-pedagogicznych.

Stanowisko Pracowni Testów Psychologicznych PTP Spółka z o.o.
wobec akcji Klubu Sceptyków Polskich

W ostatnich tygodniach rozgorzała dyskusja na temat stosowania testów projekcyjnych. Dyskusję wywołał Klub Sceptyków Polskich akcją upublicznienia tablic testowych Testu Rorschacha, wraz z przykładami "bezpiecznych odpowiedzi". Pracownia Testów Psychologicznych chciałaby przedstawić swoje stanowisko w tej sprawie.

Techniki projekcyjne - czy ich stosowanie w diagnozie psychologicznej jest uzasadnione merytorycznie?

       W dniu 24 lutego na stronie Klubu Sceptyków Polskich ukazała się informacja na temat protestu zorganizowanego „przeciwko stosowaniu szkodliwych testów przez psychologów sądowych i klinicznych (...), przede wszystkim testu Rorschacha”. Jednocześnie rozpętała się burza medialna wokół tego protestu. Argumentacja protestujących ma charakter często niemerytoryczny i odwołujący się do stereotypów.Jednocześnie pojawiają się zdjęcia tablic testu Rorschacha, a upublicznianie także w Internecie narzędzi diagnostycznych czy ich fragmentów jest nie tylko naruszeniem praw autorskich, ale także jest sprzeczne z etyką zawodu psychologa. Niepokojąca wrzawa wokół warsztatu diagnostycznego psychologa wymaga komentarza.Traktowanie na równi wszystkich technik projekcyjnych, podobnie jak i różnych celów diagnozy (terapeutycznego, sądowego, orzeczniczego, opiniodawczego itd.) jest wyrazem nieuprawnionej generalizacji. Ponadto niektóre zarzuty (np. porównania do wróżenia z fusów) odwołują się do stereotypów sprzecznych ze stanem wiedzy psychologicznej.

       Polskie Towarzystwo Psychologiczne chce podjąć dyskusję w kręgu profesjonalistów nad zaletami i wadami różnorodnych technik diagnozy psychologicznej. Poniższym tekstem inicjujemy taką dyskusję, czekamy na Państwa glosy.

Znajdziesz tutaj:

• Informacje Konsultanta Krajowego.


• psychologia-konsultanci.pl


• Spis Konsultantów Wojewódzkich


• Lista Ministra Zdrowia jednostek szkolących w dziedzinie: PSYCHOLOGIA KLINICZNA


• ANKIETA dla psychologów posiadających I stopień specjalizacji.


• Do pobrania program specjalizaji w psychologii klinicznej ze strony Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego.


• Wniosek o rozpoczęcie specjalizacji


• ANKIETA do Rejestru Psychologów Klinicznych

Psycholodzy pomagający psychologom

Regulamin Nagrody
im. Stefana Błachowskiego

zatwierdzony przez Zarząd Główny PTP w dniu 23 maja 1970 r.

1. Nagroda im. Stefana Błachowskiego przyznawana jest za osiągnięcia naukowe w zakresie psychologii członkom Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, którzy nie ukończyli 35 roku życia. Celem nagrody jest popieranie młodych talentów w dziedzinie psychologii.
2. Fundusz nagrody stanowią dopłaty do składek członków PTP, dotacje i inne kwoty, które z tym przeznaczeniem wpłynęły do Zarządu Głównego PTP.
3. Nagrodę przyznaje Zarząd Główny PTP na podstawie decyzji jury powoływanego przez Prezydium Zarządu Głównego PTP.
4. Nagrodę przyznaje się na podstawie jednej lub więcej prac z zakresu psychologii (wydanych drukiem lub w maszynopisie), które stanowią oryginalny dorobek autora.
5. O nagrodę ubiegać się może każdy członek PTP. Kandydatów do nagrody mogą zgłaszać Zarządy Oddziałów PTP oraz członkowie Zarządu Głównego PTP. Wnioski o nagrodę powinny być przesłane w terminie do 30 kwietnia każdego roku pod adresem Zarządu Głównego PTP. Do każdego wniosku winna być załączona w 2 egzemplarzach proponowana praca.
6. Jury powoływane jest po upływie powyższego terminu i po wpłynięciu przynajmniej trzech wniosków o przyznanie nagrody. Skład członków jury oraz jego liczbę ustala każdorazowo Prezydium Zarządu Głównego, zależnie od ilości wniosków i tematyki zgłaszanych prac. Przewodniczącym jury jest zawsze przewodniczący Zarządu Głównego PTP.
7. Jury ustala każdorazowo liczbę i wysokość nagród, uwzględniając liczbę i poziom zgłoszonych prac oraz wysokość funduszu. Jury może uznać, że żadna ze zgłoszonych prac nie zasługuje na nagrodę, wtedy niewykorzystany fundusz przechodzi na lata następne.
8. Nagroda może być przyznawana nie częściej niż raz w roku. Wręczana jest przez przewodniczącego Zarządu Głównego PTP na najbliższym Walnym Zgromadzeniu.
9. We wszystkich spornych sprawach dotyczących przyznawania nagrody instancją odwoławczą jest Zarząd Główny PTP.
10. Zmiana regulaminu może być dokonana tylko uchwałą Walnego Zgromadzenia PTP.

Regulamin nagrody im. Prof. W. Budohoskiej za najlepszą, polską pracę badawczą z dziedziny neuropsychologii i psychofizjologii.

Zatwierdzony przez ZG PTP na posiedzeniu w dniu 19 listopada 2002 roku

1. Z inicjatywy uczniów profesor Wandy Budohoskiej i Polskiego Towarzystwa Psychologicznego ustanawia się nagrodę , której celem jest promowanie polskich osiągnięć z zakresu badań leżących na styku psychologii i neurobiologii. Nagroda za najlepszą, wykonaną w Polsce pracę badawczą z dziedziny neuropsychologii i psychofizjologii nosi nazwę Nagrody im. Prof. Wandy Budohoskiej.
   
   
2. Fundusz nagrody stanowić będą wpłaty indywidualnych ofiarodawców. Pierwszym fundatorem nagrody jest uczeń prof. Wandy Budohoskiej dr Marek Celiński, który wpłacając 10 000 złotych utworzył fundusz tej nagrody. Lista ofiarodawców będzie publikowana w czasopismach Towarzystwa.
   
   
3. Nagroda jest przyznawana za pojedynczą publikację - pracę doświadczalną, kliniczną lub koncepcyjną, wykonaną w decydującej mierze w Polsce, która ukazała się drukiem w jednym z międzynarodowych lub polskich czasopism naukowych lub w postaci książkowej.
   
   
4. Nagrodę przyznaje się co dwa lata za publikację, która ukazała się drukiem w dwóch poprzednich latach. Termin składania wniosków: 30 kwietnia w latach nieparzystych.( W 2003 roku wyjątkowo do 31 października)
   
   
5. Prawo zgłoszenia do Nagrody przysługuje instytutom naukowym, oddziałom terenowym PTP oraz indywidualnym osobom, członkom PTP . Zgłoszenia do Nagrody przesyłane są do biura ZG PTP.
   
   
6. Jury Nagrody jest powoływane w pierwszych trzech edycjach nagrody przez Zarząd Główny PTP. ZG PTP powołuje 2 osoby spośród członków Towarzystwa oraz 1 osobę w porozumieniu z dyrekcją Instytutu Biologii Doświadczalnej im. Nenckiego. Przewodniczącym jury jest z urzędu przewodniczący PTP. Po 6 latach tworzy się Kapitułę nagrody z osób nagrodzonych. Kapituła staje się jury Nagrody. Decyzję o przyznaniu Nagrody podejmuje jury w tajnym głosowaniu. Liczba nagrodzonych prac oraz wysokość nagrody zależy od decyzji Jury.
   
   
7. Dyplom honorowy wręcza się uroczyście na Zjeździe PTP. Informacja o przyznaniu Nagrody oraz sylwetka laureata zostaje zamieszczona w materiałach informacyjnych PTP oraz odpowiednich polskich czasopismach naukowych.

Regulamin Nagrody
im. Bohdana Zawadzkiego

(tekst ujednolicony)

1. Nagroda im. Bohdana Zawadzkiego przyznawana jest psychologom – członkom zwyczajnym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, za wybitne osiągnięcia w praktyce psychologicznej. Celem nagrody jest popieranie udanych wzorców działalności praktycznej.
2. Konkurs na nagrodę im. Bohdana Zawadzkiego ogłasza Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
3. Nagrodę przyznaje corocznie Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Psychologicznego na podstawie decyzji jury powoływanego każdorazowo przez Prezydium ZG PTP. Jury stanowią specjaliści reprezentujący różne dziedziny praktyki psychologicznej. Przewodniczącym jury jest przewodniczący Zarządu Głównego PTP.
4. Kandydatów do nagrody zgłaszają członkowie PTP – indywidualnie lub zbiorowo, nie później niż do 30 kwietnia danego roku. Zgłoszenie powinno być wszechstronnie umotywowane.
5. Jury powoływane jest po ogłoszeniu konkursu w danym roku i wpłynięciu co najmniej 1 wniosku.
6. Nagrodę przyznaje się osobom wyróżniającym się w następujących dziedzinach praktyki psychologicznej:
1. tworzenie sprawdzonych w praktyce programów pomocy psychologicznej,
2. zorganizowanie placówki psychologicznej,
3. prowadzenie działalności, która zyskuje aprobatę społeczną dla wiedzy i możliwości aplikacyjnych psychologii, np. w szkole, osiedlu, zakładzie pracy,
4. tworzenie systemów i programów edukacyjnych, podręczników i innych form kształcenia praktyków,
5. popularyzacja psychologii,
6. tworzenie narzędzi służących praktyce psychologicznej,
7. inicjowanie i realizacja prac naukowych mających znaczenie dla praktyki psychologicznej
   
   Kryteria oceny w ramach tych dziedzin działalności praktycznej podane są w aneksie załączonym do regulaminu.
   
7. Jury ustala każdorazowo liczbę nagród (nie wyższą niż 3) i wysokość nagród, uwzględniając liczbę kandydatów i poziom ich działalności. Jury może uznać, że żaden ze zgłoszonych kandydatów nie zasługuje na nagrodę – wtedy niewykorzystany fundusz przechodzi na lata następne.
8. Fundusz nagrody stanowią:
1. coroczne wpłaty dokonywane na ten fundusz przez Pracownie PTP ze środków przeznaczonych na obsługę działalności statutowej – w wysokości nie mniejszej niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej ogłaszane przez ZUS za rok poprzedzający okres, za który przyznawane są nagrody
2. darowizny.
9. Nagroda, przyznawana raz w roku, wręczana jest przez przewodniczącego Zarządu Głównego PTP na Zjeździe Naukowym, Walnym Zgromadzeniu Delegatów PTP bądź posiedzeniu plenarnym Zarządu Głównego.
10. Redakcje „Nowin Psychologicznych” i „Przeglądu Psychologicznego” zobowiązuje się do przedstawienia dorobku laureatów nagrody na swoich łamach.
11. We wszystkich spornych sprawach dotyczących przyznawania nagrody – instancja odwoławczą jest Komisja Rewizyjna Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
12. Zmiana regulaminu może być dokonana tylko uchwałą Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.

A N E K S
do Regulaminu Nagrody im. Bohdana Zawadzkiego

Kryteria oceny działalności praktycznej do łącznego stosowania przy ocenie osiągnięć praktycznych przedstawionych do nagrody.

1. Skuteczność oddziaływań w ramach danej dziedziny działalności praktycznej.
2. Oryginalność zastosowania metody, pomysłu lub jego realizacji.
3. Zasięg oddziaływania.
4. Stopień powiązania z istniejącą wiedzą psychologiczną i poziom uzasadnienia merytorycznego przyjętych rozwiązań.
5. Nagradzana działalność nie powinna trwać krócej niż 3 lata.
6. Jury każdorazowo ma prawo uzupełnienia powyższych kryteriów.

Znajdziesz tutaj:

• Kategoryzacja narzędzi diagnostycznych z punktu widzenia dostępu do nich różnych grup użytkowników.


• Efekt Flynna


• Standardy ITC dotyczące użycia testów w badaniach naukowych.


• Standardy opiniowania psychologicznego w sprawach rodzinnych i opiekuńczych.

Polskie Towarzystwo Psychologiczne może osobom zainteresowanym udostępnić program komputerowy pomocny przy ubieganiu się o fundusze norweskie w ramach Programów Pomocowych UE. Otrzymaliśmy także półroczną licencję do bezpłatnego korzystania z infolinii.

Warszawa,  listopad 2015

KONSULTANCI W DZIEDZINIE PSYCHOLOGII KLINICZNEJ

Warszawa 15.10.2012

Szanowne Koleżanki
Szanowni Koledzy,

           Mimo wielu trudności specjalizacja z psychologii klinicznej uzyskała status pozwalający na ugruntowanie naszego zawodu wśród służących ochronie zdrowia społeczeństwa.

           Stary tryb specjalizacji dwustopniowej odchodzi do historii, zaś nowy - jednostopniowy, ciągle jeszcze wzbudza dyskusje wśród psychologów. Tryb i kształt specjalizacji zatwierdzony przez Ministerstwo Zdrowia powinien być nam wszystkim znany to jednak nadal kierowane są do mnie pytania z różnych regionów kraju.

           Uruchomienie tej informacji internetowej pozwoli na udzielanie odpowiedzi w sprawach ogólnych dotyczących specjalizacji tak, by wszyscy zainteresowani mogli się z nimi zapoznać.

           Kierując się dobrem każdej osoby zainteresowanej uzyskaniem specjalizacji przekazuję podstawowe informacje:

1. Warunki i program specjalizacji dostępny jest na stronach Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego pod adresem:
   www.cmkp.edu.pl


2. Konsultanci Wojewódzcy są uprawnieni do podejmowania decyzji w sprawie specjalizacji w ich regionie. Lista poniżej.


3. Bezpośredni nadzór nad przebiegiem specjalizacji pełni kierownik specjalizacji , z którym należy uzgodnić kolejne kroki w trakcie realizowania programu specjalizacyjnego. Lista akredytowanych placówek umożliwiających specjalizację jest na stronie internetowej CMKP.


4. Państwowy egzamin specjalizacyjny przeprowadzany jest dwa razy w roku (wiosna-jesień) w Centrum Egzaminów Medycznych w Łodzi.

   Dr Bernadetta Izydorczyk
Konsultant Krajowy
                    w dziedzinie Psychologii Klinicznej

         Komisja d/s Testów Psychologicznych PTP przygotowała kategoryzację narzędzi diagnostycznych z punktu widzenia dostępu do nich różnych grup użytkowników, kwalifikacje wymagane przy zakupie testów oraz oświadczenie klienta. Wymagania te obowiązują od 1 stycznia 2013 roku.

mgr Andrzej Śliwerski
Zakład Psychopatologii i Psychologii Klinicznej
Instytut Psychologii Uniwersytet Łódzki

Dr Tomasz Witkowski
Klub Sceptyków Polskich, Wrocław

Jak odróżnić kąpiel od kipieli?

Odpowiedź na komentarz dotyczący kampanii "Psychologia to nauka, nie czary"
napisany przez pracowników naukowych Uczelni Heleny Chodkowskiej w Warszawie

dr hab. Katarzyna Stemplewska-Żakowicz, prof. WSZiP

mgr Bartosz Szymczyk Katedra Metod Diagnostycznych i Zastosowań Psychologii

Wydział Psychologii, Uczelnia Heleny Chodkowskiej w Warszawie

Jak odróżnić dziecko od kąpieli.

Komentarz na temat niefortunnych skutków działań podjętych z dobrymi intencjami i w zasadniczo słusznej sprawie.

Akcja Klubu Sceptyków Polskich, zatytułowana "Psychologia to nauka, nie czary" dotyczy ze wszech miar słusznego postulatu, by w diagnozie psychologicznej - zwłaszcza takiej, od której mogą zależeć losy ludzkie, a więc na przykład w diagnozie do celów sądowych - posługiwać się rzetelnymi, wiarygodnymi, niekontrowersyjnymi narzędziami. Postulat ten w pełni podzielamy, identyfikujemy się także bez zastrzeżeń z hasłem, iż psychologia jest nauką i dzięki eksplozji badań empirycznych, którą obserwujemy w ostatnich dekadach, coraz lepiej odróżnia się od pseudonauki. Nie jesteśmy także bezkrytycznymi obrońcami testów projekcyjnych - przeciwnie: przykładamy dużą wagę do upowszechniania wiedzy o ich ograniczeniach.

Znajdziesz tutaj:

• Meta-Kodeks Etyczny


• Psycholog w mediach - wskazówki etyczne


• Informacje EFPA

efpa

European Federation of
Psychologists' Associations

META-KODEKS ETYCZNY

Przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne Ateny, lipiec 1995
Poprawiony przez Zgromadzenie Ogólne Granada, lipiec 2005

      1. Preambuła

Psychologowie rozwijają wiarygodną i rzetelną wiedzę opartą na badaniach naukowych i stosują tę wiedzę w różnych kontekstach do wyjaśniania procesów psychicznych i zachowania ludzi. Czyniąc to pełnią wiele funkcji w takich dziedzinach jak: badania naukowe, edukacja, diagnoza, terapia, konsultacja, czy orzecznictwo sądowe.

Starają się także pomóc ogółowi społeczeństwa w dokonywaniu kompetentnych ocen i wyborów w sferze ludzkiego zachowania i dążą do wykorzystania swej wiedzy w celu poprawy kondycji jednostki i społeczeństwa.

Europejska Federacja Towarzystw Psychologicznych (European Federation of Psychologists Associations) ma obowiązek dopilnować, by kodeksy etyczne stowarzyszeń członkowskich były zgodne z poniższymi podstawowymi zasadami, które mają dostarczyć ogólnej filozofii i wskazówek obejmujących wszystkie sytuacje, z jakimi stykają się zawodowi psychologowie.

Stowarzyszenia krajowe powinny wymagać od członków, by stale rozwijali swoją świadomość etyczną, i powinny wspierać służące temu szkolenia. Stowarzyszenia krajowe powinny udzielać członkom konsultacji i wsparcia w kwestiach etycznych.

EFPA udziela następujących wskazówek co do treści kodeksów etycznych stowarzyszeń członkowskich:

• Kodeks etyczny Stowarzyszenia powinien obejmować wszystkie aspekty zawodowych zachowań jego członków.


• Wskazówki dotyczące treści kodeksów etycznych powinno się czytać łącznie z Zasadami Etycznymi EFPA


• Kodeksy etyczne Stowarzyszeń członkowskich powinny opierać się na Zasadach Etycznych sformułowanych poniżej, a z pewnością nie powinny być z nimi sprzeczne.


• Stowarzyszenia krajowe powinny posiadać procedury służące rozpatrywaniu zażaleń na swoich członków, a także procedury mediacyjne, korygujące i dyscyplinarne uwzględniające rodzaj i wagę zażalenia.

      2. Zasady etyczne

      2.1. Poszanowanie praw i godności osoby ludzkiej

Psychologowie darzą odpowiednim szacunkiem podstawowe prawa, godność i wartość każdego człowieka, i wspierają ich rozwój. Szanują prawa jednostki do prywatności, poufności, samostanowienia i autonomii, w zgodzie z innymi zawodowymi zobowiązaniami psychologa i z prawem.

      2.2. Kompetencje

Psychologowie starają się zapewniać i zachowywać wysokie standardy kompetencji w swojej pracy. Znają granice swoich kompetencji i ograniczenia swojej wiedzy fachowej. Świadczą tylko takie usługi i stosują tylko takie techniki, do których upoważnia ich wykształcenie, praktyka lub doświadczenie.

      2.3. Odpowiedzialność

Psychologowie są świadomi zawodowej i naukowej odpowiedzialności względem swoich klientów, wspólnoty i społeczeństwa w którym pracują i żyją. Psychologowie unikają wyrządzania szkody i są odpowiedzialni za swoje działania, i w miarę możliwości upewniają się, czy ich usługi nie są nadużywane.

       2.4. Etyka

Psychologowie starają się promować zasady etyczne w nauce, nauczaniu i praktykowaniu psychologii. W działaniach tych psychologowie są rzetelni, uczciwi i pełni szacunku wobec innych. Próbują wyjaśnić stronom, na czym polega ich funkcja oraz właściwie ją wypełniać.

      3. Treść Kodeksów Etycznych
          Stowarzyszeń Członkowskich

W niniejszym Meta-kodeksie termin "klient" odnosi się do każdej osoby, pacjenta, a także osób pozostających z psychologiem w relacji zależności oraz organizacji, z którymi psycholog ma relacje zawodowe, w tym relacje pośrednie.

Zawodowe kodeksy etyczne psychologów muszą uwzględniać co następuje:

• Zawodowe postępowanie psychologów musi być rozpatrywane w ramach ich roli zawodowej, określonej przez relację zawodową.


• Nierówności w zakresie wiedzy i władzy zawsze wpływają na relacje zawodowe psychologów z klientami i kolegami.


• Im większa nierówność w relacji zawodowej i im większa zależność klientów, tym większą odpowiedzialność ponosi zawodowy psycholog.


• Odpowiedzialność psychologa musi być rozpatrywana w kontekście relacji zawodowej.

      Współzależność czterech zasad

Należy pamiętać, że zawsze istnieją silne wzajemne powiązania między czterema podstawowymi zasadami etycznymi.
Dla psychologów oznacza to, że rozwiązywanie kwestii lub dylematów etycznych wymaga refleksji, a często rozmowy z klientami i kolegami, uwzględniającej wagę poszczególnych zasad etycznych. Podejmowanie decyzji i działań jest konieczne, nawet jeśli jakieś kwestie pozostają sporne.

      3.1. Poszanowanie praw i godności osoby ludzkiej

      3.1.1. Ogólny szacunek

1. Szacunek dla wiedzy, intuicji, doświadczenia i specjalistycznej wiedzy klientów, stron trzecich, kolegów, studentów i ogółu społeczeństwa.


2. Świadomość różnic indywidualnych, kulturowych i różnic związanych z pełnionymi rolami, w tym różnic związanych z niepełnosprawnością, płcią, orientacją seksualną, rasą, pochodzeniem etnicznym, narodowością, wiekiem, religią, językiem i pozycją społecznoekonomiczną.


3. Unikanie praktyk, które są wynikiem uprzedzeń i mogą prowadzić do dyskryminacji.

      3.1.2. Prywatność i poufność

1. Ograniczenie się do poszukiwania i przekazywania tylko tych informacji, które są potrzebne z punktu widzenia celu zawodowego.


2. Właściwe przechowywanie i obchodzenie się z informacjami i zapisami, w dowolnej formie, aby zapewnić ich poufność, w tym stosowanie należytych zabezpieczeń, by dane miały charakter anonimowy, jeśli sytuacja tego wymaga, i udostępnianie materiałów tylko tym osobom, które z uzasadnionych powodów powinny je znać.


3. Obowiązek poinformowania klientów i innych osób, z którymi pozostaje się w relacji zawodowej, o prawnych ograniczeniach dotyczących zachowania poufności.


4. Obowiązek, by wówczas gdy system prawny wymaga ujawnienia informacji, ograniczyć się do ujawnienia wyłącznie tych informacji, które są istotne dla sprawy.


5. Świadomość potencjalnego konfliktu między zasadą poufności a obowiązkiem ochrony klienta lub znaczącej strony trzeciej.


6. Świadomość, że klient ma prawo dostępu do materiałów i zapisów, które go dotyczą, oraz do uzyskania koniecznej pomocy i konsultacji, co oznacza obowiązek dostarczenia mu stosownych i wyczerpujących informacji i służenia jego dobrze pojętemu interesowi, oraz świadomość, że prawo to rozciąga się na osoby, które pozostają w innego rodzaju relacji zawodowej z psychologiem, np. biorą udział w badaniach.


7. Przechowywanie danych i pisanie raportów w taki sposób, by ich dostępność dla klienta nie narażała na szwank poufnego charakteru informacji dotyczących innych osób.

      3.1.3. Świadoma zgoda i dobrowolność zgody

1. Wyjaśnianie i omawianie profesjonalnych działań, procedur i możliwych konsekwencji działań psychologa, które ma na celu upewnienie się, że klient udziela świadomej zgody przed i w trakcie interwencji psychologicznej.


2. Wyjaśnianie klientom procedur dotyczących przechowywania zapisów i przedstawiania raportów.


3. Świadomość, że klientów może być kilku, i że mogą to być klienci pierwszego i drugiego planu, mający różne relacje zawodowe z psychologiem, dla którego ta sytuacja oznacza szereg różnych obowiązków.

      3.1.4. Samostanowienie

1. Maksymalizowanie autonomii i samostanowienia klienta, w tym poszanowanie ogólnego prawa do wejścia w relację zawodową z psychologiem i do zakończenia tej relacji, przy świadomości, że zasada autonomii powinna być równoważona przez zależność od innych i wspólnotę działań.


2. Określenie granic tego rodzaju samostanowienia przy uwzględnieniu takich czynników jak wiek rozwojowy klienta, zdrowie psychiczne oraz ograniczenia nałożone przez postępowanie sądowe.

      3.2. Kompetencje

      3.2.1. Świadomość etyczna

Obowiązek dobrej znajomości zasad etycznych, w tym Kodeksu Etycznego, i łączenie kwestii etycznych z praktyką zawodową.

      3.2.2. Granice kompetencji

Obowiązek praktykowania w granicach kompetencji wynikających z wykształcenia, praktyki i doświadczenia.

      3.2.3. Granice procedur

1. Świadomość ograniczeń procedur dla konkretnych zadań, i ograniczeń wniosków jakie można wyprowadzać w różnych warunkach i dla różnych celów.


2. Obowiązek praktykowania w ramach istniejących teorii i metod, oraz znajomości najważniejszych kierunków rozwoju swojej dyscypliny.


3. Obowiązek poszukiwania równowagi między potrzebą zachowania ostrożności w stosowaniu nowych metod a świadomością, że nieustannie pojawiają się nowe obszary praktyki i nowe metody, i że jest to zjawisko pozytywne.

      3.2.4. Stały rozwój

Obowiązek stałego rozwoju zawodowego.

      3.2.5. Niezdolność

Obowiązek zaprzestania praktyki jeśli zdolność osądu zostaje nadwątlona, także przez problemy o charakterze przejściowym.

      3.3. Odpowiedzialność

      3.3.1. Ogólna odpowiedzialność

1. Za jakość i skutki działalności zawodowej psychologa.


2. Za dobre imię zawodu psychologa.

      3.3.2. Propagowanie wysokich standardów

Propagowanie i utrzymywanie wysokich standardów działalności naukowej i praktycznej, i prowadzenie jej zgodnie z Kodeksem Etycznym.

      3.3.3. Unikanie wyrządzania szkody

1. Unikanie nadużywania wiedzy i praktyki psychologicznej, minimalizowa dających się przewidzieć i nieuchronnych szkód.


2. Świadomość potrzeby zachowania szczególnej ostrożności w toku badań naukowych lub w procesie oceny osób, które nie udzieliły zgody.

      3.3.4. Ciągłość opieki

1. Poczuwanie się do odpowiedzialności za niezbędną ciągłość opieki zawodowej nad klientami, w tym za współpracę z innymi specjalistami, i za podjęcie odpowiednich działań, kiedy zachodzi konieczność zawieszenia lub zakończenia swojego zaangażowania.


2. Odpowiedzialność za klienta po formalnym zakończeniu relacji zawodowej.

      3.3.5. Rozszerzona odpowiedzialność

Wzięcie na siebie ogólnej odpowiedzialności za działania naukowe i praktyczne, w tym za standardy etyczne pracowników, asystentów, osób będących pod superwizją i studentów.

      3.3.6. Rozwiązywanie dylematów

Świadomość, że zdarzają się dylematy etyczne i że na psychologu spoczywa odpowiedzialność za wyjaśnienie takich dylematów i konsultacje z kolegami i krajowym Stowarzyszeniem, oraz za poinformowanie odpowiednich osób o wymaganiach Kodeksu Etycznego.

      3.4. Etyka zawodowa

      3.4.1. Świadomość ograniczeń zawodowych

Obowiązek bycia świadomym własnych ograniczeń osobistych i zawodowych, zalecenie, by w trudnych sytuacjach korzystać ze specjalistycznej pomocy i wsparcia.

      3.4.2. Uczciwość i precyzja

1. Precyzja w przedstawianiu kwalifikacji, wykształcenia, doświadczenia, kompetencji i afiliacji.


2. Precyzja w przedstawianiu wiedzy, obowiązek dostrzegania i nie ukrywania alternatywnych hipotez, dowodów lub wyjaśnień.


3. Uczciwość i dokładność w odniesieniu do wszelkich finansowych konsekwencji relacji zawodowej.


4. Uznawanie potrzeby precyzji oraz ograniczeń wniosków i opinii formułowanych w profesjonalnych raportach i wypowiedziach.

      3.4.3. Szczerość i otwartość

1. Ogólny obowiązek dostarczania informacji i unikania kłamstwa w badaniach naukowych i praktyce zawodowej.


2. Obowiązek nie ukrywania informacji i nie odwoływania się do chwilowych kłamstw, jeżeli dostępne są alternatywne procedury. Jeżeli kłamstwo miało miejsce, istnieje obowiązek poinformowania o nim i odbudowania zaufania.

      3.4.4. Konflikt interesów i wykorzystywanie

1. Świadomość problemów, które mogą wynikać z dwoistego powiązania i obowiązek unikania takich dwoistych powiązań, które zmniejszają niezbędny dystans zawodowy lub mogą prowadzić do konfliktu interesów lub wykorzystywania klienta.


2. Zakaz wykorzystywania kontaktu zawodowego do przyszłych osobistych, religijnych, politycznych lub ideologicznych interesów.


3. Świadomość tego, że konflikt interesów i nierównowaga sił w relacji zawodowej mogą istnieć także po formalnym zakończeniu relacji, i że nadal może obowiązywać odpowiedzialność zawodowa.

      3.4.5. Działalność kolegów

Obowiązek przekazywania uzasadnionych uwag krytycznych dotyczących zawodowej działalności kolegów i obowiązek powiadamiania kolegów, a w razie potrzeby także odpowiednich stowarzyszeń zawodowych i władz, jeśli istnieje podejrzenie, że doszło do nieetycznego działania.

WYNIKI w Skali Inteligencji WECHSLERA dla Dzieci (WISC-R)

EFEKT FLYNNA

Polskie normy do WISC-R zostały opracowane ponad 20 lat temu. Ze względu na zjawisko znane pod nazwą „efektu Flynna” (Flynn, 2012) wyniki (wyrażone w Ilorazie Inteligencji) uzyskiwane przez obecnie badane dzieci są zawyżone w stosunku do tych, jakie dzieci te otrzymywałyby, gdyby normy były aktualne. Rezultaty polskich badań pokazują, że różnica wynosi około 7-9 punktów Ilorazu Inteligencji (Jaworowska, 2010; Jaworowska, Matczak, Fecenec, 2013).

Jak, w takiej sytuacji, psycholog powinien interpretować wyniki w WISC-R badanych dzieci? Nie powinien stosować żadnych algorytmów (wzorów), które automatycznie zamieniałyby uzyskany wynik na wynik „poprawiony”. Natomiast powinien interpretować uzyskany wynik, uwzględniając wiedzę na temat błędu wynikającego z nieaktualnych norm. Innymi słowy, powinien przyjąć, że choć wynik otrzymany dziecka wynosi np. Ilor.Int. = 80, to biorąc pod uwagę „efekt Flynna” związany z nieaktualnymi normami, jest to najprawdopodobniej wynik w granicach 73-71 Ilorazu Inteligencji.

Szanowne Koleżanki, Szanowni Koledzy,

Informuję uprzejmie, ze otrzymaliśmy raport z badań PENTORA wykonanych na zamówienie samorządu zawodowego inżynierów budownictwa p.t. "Zawody zaufania publicznego w świadomości Polaków", który został ostatnio opublikowany. Tekst raportu dostępny jest na stronie Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa http://www.piib.org.pl/
Link do tekstu poniżej.
Zachęcam do lektury raportu, który dostarcza istotnej informacji o społecznym odbiorze również naszego zawodu. Przyda się ona w działaniach na rzecz realizacji naszych samorządowych celów.

Z serdecznymi koleżeńskimi pozdrowieniami
Adam Niemczyński
Przewodniczący PTP

Szukając rozwiązania problemu uzupełnienia I stopnia specjalizacji z psychologii klinicznej zwracamy się z prośbą do Koleżanek i Kolegów posiadających ten stopień o pilne wypełnienie załączonej ankiety. Będziemy się starać w Ministerstwie Zdrowia, by wprowadziło tryb specjalny, ale musimy uzyskać orientację ile osób jest chętnych, by uzupełnić specjalizację.

Jan Tylka - Krajowy Konsultant
Małgorzata Toeplitz-Winiewska

Ankieta do pobrania

Standardy opiniowania psychologicznego w sprawach rodzinnych i opiekuńczych - 9 kwietnia 2016.

Przedstawiamy wypracowane w szerokiej konsultacji standardy.

Sześć powodów, dla których powinniśmy być razem

J. M. Brzeziński, M. Toeplitz-Winiewska_Psycholog jako zawód_PP 2015,4.pdf

INFORMACJA O ANKIECIE DOTYCZĄCEJ ZAWODU PSYCHOLOGA

Departament Dialogu i Partnerstwa Społecznego Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej opublikował sprawozdanie z przebiegu konsultacji społecznych dotyczących wyrażenia opinii na temat regulacji wykonywania zawodu psychologa i powołania samorządu zawodowego psychologów przeprowadzonych w okresie od 31 października do 31 grudnia 2013 roku.

Treść dokumentu w formie elektronicznej

LISTA OŚRODKÓW GOTOWYCH DO UDZIELANIA
BEZPŁATNEJ POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ
POSZKODOWANYM W TRAGEDII W CHORZOWIE. 

WE WSKAZANYCH MIEJSCACH, ZARÓWNO KAŻDY POSZKODOWANY W TRAGEDII W CHORZOWIE I JEGO RODZINA, JAK RÓWNIEŻ OSOBY ZAANGAŻOWANE W UDZIELANIE POMOCY OFIAROM WYPADKU, MOGĄ ZGŁASZAĆ SIĘ PO POMOC PSYCHOLOGICZNĄ. WSKAZANE OŚRODKI ZGŁOSIŁY SWĄ GOTOWOŚC DO UDZIELANIA POMOCY I ZAPEWNIAJĄ PROFESJONALNIE PRZYGOTOWANĄ KADRĘ.

PAMIĘTAJMY, ŻE SKUTKI STRESU POURAZOWEGO SĄ CZASEM ODDALONE W CZASIE, DLATEGO BARDZO WAŻNYM JEST, ZAPEWNIENIE WSPARCIA I POMOCY DŁUGOFALOWEJ.

INFORMUJEMY JEDNOCZEŚNIE, ŻE UNIWERSYTET ŚLĄSKI UDOSTĘPNIŁ BEZPŁATNIE DLA RODZIN POSZKODOWANYCH HOTEL PRZY UL. BYTKOWSKIEJ.

W HOTELU FUNKCJONUJE PUNKT POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ, W KTÓRYM PRACOWNICY WYDZIAŁU PEDAGOGIKI I PSYCHOLOGII ORAZ CZŁONKOWIE POLSKIEGO TOWARZYSTWA PSYCHOOGICZNEGO, PEŁNIĄ DYŻURY

CODZIENNIE W GODZINACH 10.00 – 16.00.

Przewodnicząca Oddziału Terenowego Katowice
Polskiego Towarzystwa Psychologicznego
Dr Beata Kozak